‘Bijdragen aan onze mensen is de grootste uitdaging’
Alaoui Alaoui over zijn tweede termijn als HMR-voorzitter
Als ‘verbinder’ betrokken meebouwen aan een mooie hogeschool. Met die missie begon Alaoui Alaoui in 2018 aan zijn eerste termijn als voorzitter van de Hogeschool Medezeggenschapsraad (HMR). Inmiddels heeft hij het vertrouwen gekregen van de Inholland-kiezers om aan zijn tweede termijn te beginnen. “Ik beschouw het als zegen dat ik dit met collega’s en studenten mag doen en dat we een College van Bestuur en Raad van Toezicht hebben die medezeggenschap heel serieus nemen.”
Alaoui Alaoui werkt als programmamanager samen met de domeinen aan een visie van de hogeschool op haar associate degrees. Voorheen was hij teamleider van de opleiding Social Work van Inholland Rotterdam.
Allereerst, hoe gaat het met jou, in deze tijd, het thuiswerken, corona. Hoe ga jij ermee om?
“Het gaat naar omstandigheden goed. Ik mag niet klagen als ik verhalen hoor van collega’s en studenten die het nog lastiger hebben. Ik werk thuis. Aan het begin was het wennen maar heb inmiddels mijn draai gevonden. Hoewel ik het contact met collega’s en studenten mis. Deze contacten geven energie zowel inhoudelijk als het ervaren van werkplezier. Het online vergaderen binnen de HMR zat er vanaf het begin goed in. Ik was gezegend met een oude raad die zeer gedisciplineerd was. De nieuwe raad lijkt dat ook te hebben hoewel het nog maar pril is dat we gestart zijn. Verder merk ik weinig aan verschil tijdens de coronatijd betreft de kwaliteit van de gesprekken die we hebben met het college en het verloop van de besluitvorming daarin.”
Toen je in 2018 gekozen was tot HMR-voorzitter gaf je aan dat je graag van betekenis wilde zijn door “betrokken mee te bouwen aan een mooie hogeschool”, hoe heb je dat kunnen realiseren?
“Ik heb samen met collega’s en studenten een cultuur weten te creëren waarbij het elke keer ging over het bijdragen aan het vooruitgaan van het onderwijs en onze organisatie voor een tevreden student. Zo hebben wij een aantal zaken met het CvB weten af te spreken die hier een bijdrage aan leveren. Denk bijvoorbeeld aan de Kwaliteitafspraak.
De grootste uitdaging waar wij een start mee hebben gemaakt, is bijdragen aan onze mensen, ons sociale kapitaal. Hiervoor hebben wij een plan van aanpak werkdruk met het CvB afgesproken. Dit begint inmiddels concreter te worden. Doch, ligt hier een grote uitdaging voor onze instelling en de HMR. Het kan beter. Een mooie hogeschool is een hogeschool waarin mensen met plezier werken en het werk binnen de marge van de beschikbare tijd uitvoeren. Het is ook een hogeschool waarin mensen zeggenschap hebben op hun eigen taken en verantwoordelijkheden. Collega’s willen gezien en gehoord worden. Ik weet dat onze hogeschool het in zich heeft om ook op dit thema samen het verschil te maken.”
Hoe kijk je nu naar jouw rol als ‘verbinder’, ben je nog tot andere inzichten gekomen?
“Zeker! Je kunt alleen verbinden als iedereen aan tafel voorzien wordt in wat hem of haar aanspreekt en aangrijpt. De kunst is om verbindingspunten te vinden binnen de thema’s die besproken worden. Deze punten liggen soms voor de hand en soms moet je daar naar op zoek gaan door elkaars beelden goed uit te wisselen. Er zijn veel voorbeelden waarin dit gelukt is. Bij de Kwaliteitsafspraak was intensiteit van de begeleiding en het aanbieden van uitdagende onderwijs een voorbeeld van verbindingspunten tussen studenten, medewerkers en bestuur. Iedereen kan zich in dit soort thema’s vinden.”
Je tweede termijn is inmiddels volop van start gegaan? Ga je dingen ook anders doen?
“Ik blijf kritisch over de rol van de HMR. We zijn gekozen om de belangen van kwalitatief goed onderwijs, personeel en studenten te behartigen en het bestuur hierop kritisch te vragen. Dit blijf ik onverminderd goed begeleiden. Natuurlijk vraagt een nieuwe raad een aanpak van de voorzitter die bij de verschillende karakters aan tafel past. Dus ik ben constant mezelf de vraag aan het stellen of ik nog steeds de rol van facilitator en verbinder goed vervul. Wordt iedereen gehoord, zit iedereen goed aan tafel? Ik blijf elke dag leren van wat zich voordoet aan situaties en vraagstukken die je uitdagen om tekens op je eigen handelen te reflecteren.”
Een belangrijk vraagstuk voor Inholland de komende tijd is hoe we ons onderwijs vormgeven als de coronamaatregelen versoepeld gaan worden en de situatie ‘onder controle’ is. Hoe kijk jij hiernaar?
“Corona is slechts een belangrijke halte in de geschiedenis van de mensheid en dus ook het onderwijs. Alle patronen die wij vanzelfsprekend vinden zijn niet meer vanzelfsprekend. De wendbaarheid waarmee wij allen met deze crisis zijn omgegaan heeft ons al vaardigheden opgeleverd. Deze vaardigheden stellen ons in staat om in elke crisis snel en adequaat te handelen. Het post-coronatijdperk zal niet anders zijn dan het doorzetten van dingen die ons nu al voordelen opleveren: denk aan online onderwijs dat soms zeer geschikt en efficiënt lijkt voor bepaalde typen lessen, thuiswerken dat ons soms files en kosten bespaart….. Natuurlijk moet dit geheel aan voordelen straks nog worden omgezet in beleid. De HMR heeft hier een grote rol in te vervullen. Het helpt ons dat wij in deze fase ook samen werken aan het strategische plan voor 2022-2028. Wij kunnen hierin samen inhoud geven aan onze ambitie voor de toekomst.”
Ander belangrijk issue is het strategisch plan voor 2022 en de jaren erna. Als je over dit onderwerp mag dromen, hoe zien onze organisatie en onderwijs er dan over drie jaar uit, en wat is daarvoor nodig?
“Ik vind het belangrijk dat we antwoord geven op vraagstukken die er nu al liggen: online onderwijs versus fysiek, hoe staat het met onze besturingsfilosofie zoals deze in de huidige instellingsplan is opgenomen. Hebben wij hier iets van gerealiseerd? Heeft dit ons voordelen opgeleverd of juist niet? Hoe staat het met de effectiviteit en efficiëntie van onze matrixorganisatie? Helpt dit om onze ambities te realiseren of staat het juist in de weg? Wie zijn wij qua onderwijsprofiel (portfolio) in de verschillende regio’s en in het hoger onderwijs? Welke positie nemen wij in daar waar wij nu acteren? Zo kan ik een hele lange lijst aan vragen stellen waar wij samen een antwoord op moeten vinden. “
“Ik zie wel in de toekomst dat wij een hogeschool zijn die bij de poort de student maatwerk kan bieden. Afhankelijk van je interesse, arbeidsperspectief en ambitie kies je voor een route en naarmate je gevorderd bent in je studie kan je persoonlijke arbeidsperspectief veranderen. Het zou mooi zijn als je dan zonder achterstand van route kunt veranderen en uiteindelijk nominaal kunt afstuderen. Ik denk dat dit echt kan als wij allen het willen en ons hiernaar willen gedragen.”
“Als voorzitter zie ik het als mijn rol om in dit alles het gesprek scherp te houden en daarin de HMR-leden en het bestuur te faciliteren. Daarnaast is mijn taak om het gesprek over concrete casussen op te tillen naar hogere plan zodat wij het gesprek over onze strategische koers kunnen hebben.”