Doorzetters trekken aan de bel

Dingen doen, aanpakken, niet stilzitten. Dat is helemaal Fauve Brienne. Naast haar opleiding Communicatie bij Inholland Rotterdam runt ze op haar 22ste (!) haar eigen onderneming als danseres en danslerares, content creator en foto- en videograaf. Dan is ze ook nog eens zumba, yoga en pilates-instructrice bij David Lloyd. Dit alles leek kortgeleden nog ondenkbaar toen een chronische blessure bruut haar carrièredromen verstoorde.

Hoe Fauve het presteert om door te zetten waar anderen zouden opgeven, vertelt ze in het bijzijn van haar studieloopbaanbegeleider Karlijn van den Hoff. “Als ik ergens aan begin wil ik het heel graag afmaken. Als het dan toch even tegen zit dan kijk ik terug naar momenten dat ik tóch ben doorgegaan. Dan denk ik: ik kon het toen, ik kan het nu ook, dus ik ga er gewoon voor. En praat met mensen, want praten helpt.”

Ballet, moderne, dans, urban, hiphop, welke dans ook, Fauve ging ervoor tijdens haar mbo-artiestenopleiding. En het ging harstikke goed, tot ze in het tweede jaar geconfronteerd werd met een hele heftige blessure met een stressfactuur. “Ik had een minuscule scheurtjes in mijn bot. Ik moest rusten om het niet chronisch te laten worden, maar ging toch door. Want ik wilde artiest worden! Op een gegeven moment werd het erger. De scheurtjes zetten door. Geen traplopen, niet meer op mijn tenen staan; ik kon bijna niets meer.”

Dansdroom in duigen
Zo goed en kwaad als het ging beet Fauve door de pijn heen, wist haar mbo af te ronden en deed vervolgens auditie voor de toonaangevende dansacademie Lucia Marthas, waar ze tot de laatste ronde kwam. Tevergeefs, ze werd afgewezen omdat ze de fysieke test nooit zou halen.

“Maandenlang heb ik toen niks gedaan en alleen maar zitten huilen om een kapotte voet. Tot mijn moeder me oppepte: ‘Fauve, ga iets doen! Laat je dromen nu rusten maar ga ervan uit dat het over een paar jaar later over is en je weer verder kunt. Anders krijg je er later spijt van.’ Toen ben ik dansles gaan geven en gaan kijken waar ik creatief kan zijn zonder stil te zitten.”

Een belletje van een oom bood uiteindelijk uitkomst. “Fauve, ik hoorde dat je op zoek was naar een opleiding. Kom eens kijken in Rotterdam. Als jij hier wilt studeren, dan mag jij zolang in mijn appartement wonen.” De presentatie van de opleiding Communicatie bij Inholland opende haar ogen. “Wauw, er is toch iets wat ik leuk vind naast het dansen! Ik heb me aangemeld en ben hier begonnen.”

‘Karlijn heeft me het juiste pad helpen vinden’
Bij Inholland wachtte nieuwe uitdagingen en nieuwe doorzetmomenten. In die momenten heeft Fauve al veel aan haar studieloopbaanbegeleider Karlijn gehad. “Ik heb het gevoel dat ik hier wat gesloten binnenkwam. Dit is echt een superleuke opleiding, maar aanvankelijk had ik geen idee welke kant op wilde gaan. Karlijn heeft me richting gegeven aan het pad dat ik wilde bewandelen.”

“Communicatie is breed, je kunt alle kanten op”, vertelt Karlijn. “In mijn gesprekken probeer ik de juiste snaren te raken door dóór te vragen. Mijn taak als slb’er is om eruit te halen wat iemands droom is, waar iemand van gaat sprankelen. Ik had zelf ook een fijne begeleider die me heeft helpen ontdekken wie ik ben. Dat gun ik iedereen. Dat je jouw droom kunt neerzetten.”

Doorzetters trekken aan de bel
Op belangrijke twijfelmomenten aarzelde Fauve niet om even aan de bel te trekken. Wat doe je bijvoorbeeld in projectgroepjes die niet lekker lopen. Je zit met medestudenten die zich niet aan de regels houden en zelfs overwegen met hun opleiding te stoppen. Wat moet je dan als doorzetter? Karlijn: “Ga het gesprek aan met je groep. Hou het zakelijk en geef aan wat je wilt bereiken. Zo maak je connectie, anders raak je de mensen kwijt.”

Fauve: “Karlijn heeft me geleerd wat je moet doen als je zelf door wilt gaan en andere mensen moet laten gaan. De gesprekken met haar helpen mij de dingen te bereiken die ik wil bereiken. Ik dans inmiddels weer en doe als zelfstandige allerlei leuke klussen. En dat allemaal omdat ik ben doorgegaan en heb doorgezet. Mede dankzij de mensen om me heen.”