Enthousiasme over workshop Studeren met een functiebeperking
Collega’s van Inholland kregen eind juni een inkijkje in het leven van studenten met een beperking. Studenten vertelden tijdens de workshop hun verhaal en gingen in gesprek met hen, andere deelnemers en elkaar over ervaringen en verbeteracties op het bestaande beleid. Centraal stond de bewustwording van belemmeringen die studenten kunnen ervaren bij het studeren en hoe hiermee om te gaan.
Na eerdere focusgroepen in het voorjaar was de workshop georganiseerd door de afdeling Onderwijsbeleid, in samenwerking met studenten, HRM Professionalisering en het expertisecentrum Handicap + Studie. Naast de ervaringen van studenten schetste het experticecentrum Handicap + Studie de algemene context van studeren met een functiebeperking. De afdeling Onderwijsbeleid presenteerde de bevindingen en verbeteracties van eigen evaluatie op het bestaande beleid.
Veel ruimte voor interactie en casuïstiek
Er was vooral veel ruimte voor interactie en casuïstiek. Een groep van 22 docenten en studenten, maar ook studiekeuzeadviseurs, decanen, studenten, teamleiders en studieloopbaanadviseurs hadden de gelegenheid om eigen casuïstiek in te brengen en in kleine groepen te bespreken. De onderlinge betrokkenheid en de uitwisseling van kennis en ervaringen zorgden ervoor dat de workshop in meerdere opzichten betekenisvol was voor alle deelnemers.
Betrokkenheid leidt tot verbinding en eyeopeners
“De diversiteit in functies van de medewerkers en de betrokkenheid van studenten, leidt tot verbinding, geeft eyeopeners en maakt dat we vanuit verschillende perspectieven naar de problematiek kunnen kijken”, aldus een van de deelnemers. Een student zei: “Als studenten zagen wij nu eens de andere kant van de organisatie. We zagen medewerkers die zich keihard voor ons willen inzetten, maar ook niet altijd weten wat goed is. Docenten zijn immers ook maar mensen”. Een andere student: “Het viel me op dat de docenten zich erg kwetsbaar opstelden, zij durfden met ons open over hun problemen te praten.”
Waar ligt de grens van onze functie?
Vooral de visie op studeren met een functiebeperking zorgde voor veel gespreksstof. Wat is het beste voor de student, gezien zijn beperking? Wat heeft deze student nodig en welke mogelijkheden en vaardigheden hebben wij dan zelf nodig? En hoe ver gaan we in onze begeleiding: wanneer zetten we een stap vooruit om de student te helpen of: wanneer moeten we een stap terugzetten en iemand doorverwijzen naar professionelere hulp? “Ik vraag niet van je om alles van mijn beperking te weten, maar vraag af en toe gewoon eens aan me hoe het gaat”, was een indrukwekkende en veelbetekenende uitspraak van een student.
‘Praat met ons!’
De studenten vervulden een zeer waardevolle rol tijdens de workshop. Hun aanwezigheid werd door de deelnemers als grote meerwaarde gezien. Niet alleen bij de gesprekken in kleine groepjes maar ook tegenover de hele groep konden zij goed aangeven wat voor hen belangrijk is: “Stel ons eens de vraag: wat heb jij als student nodig? Vaak hebben wij ‘bruggen’ nodig om onze doelen te kunnen bereiken. Wij weten niet altijd wat de opleiding van ons wil, daar is communicatie en interactie voor nodig. Praat met ons”.
Eerstvolgende workshop op 9 januari
De reacties waren zeer positief en de deelnemers adviseerden dan ook de workshop Studeren met een functiebeperking vaker – en op verschillende locaties aan te bieden. De eerstvolgende is gepland op 9 januari van 10.00 tot 13.00 uur in Rotterdam. Je kunt je hiervoor kosteloos aanmelden via het leerportaal Professionaliseren@inholland
N.B.: Op het leerportaal is ook een e-learning Studeren met een functiebeperking beschikbaar.
Voor meer informatie over Studeren met een functiebeperking kun je contact opnemen met bart.muusse@inholland.nl of irene.witteman@inholland.nl.
Vaak is de formele setting niet toereikend om de specifieke leervraag van de student met beperking te beantwoorden, terwijl diegene wel degelijk talent heeft!
Dan is het in mijn optiek de kunst om die talenten op een andere, meer passende wijze aan te laten tonen. De examencommissie zou niet moeten kijken naar kwantiteit, ( Is voldaan aan alle voorwaarden?) maar juist naar kwaliteit. ( Kan op andere wijze de benodigde beroepscompetentie waar deze student mee worstelt adequaat worden aangetoond?)
Daarbij heeft de student vaak al ideeën over hoe dat aangetoond kan worden. Simpelweg alternatieven bedenken en verzamelen in een "menu van ondersteuning" kan dan al helpen.
Dus als blijkt dat een student niet goed kan schakelen tussen disciplines, waarom dan niet een gesplitst tentamen?
Of als blijkt dat een student moeite heeft met concentratie, gedurende vier jaar de spanningsboog langzaam opbouwen.
Concentratieboog tijdens tentamens korter maken en in de eerste twee jaar voor mensen met aandachtstekort stoornis in een apart lokaal met drie pauzes ( tentamen is hetzelfde, maar de opdrachten staan op drie bladen die apart ingeleverd worden, en de pauzes komen er bij)
Daardoor kan diegene zich WEL concentreren.
Na twee jaar langzaam afbouwen, zodat het eindresultaat hetzekfde is.
Een verlengd tentamen heeft juist het omgekeerde effect voor de concentratie!