Met een lach voor de klas
Bruno 't Hart, student flexibele Pabo Inholland Den Haag
“Ik doe wat ik leuk vind en krijg daar onwijs veel energie van.” Bruno ’t Hart is 28 jaar en volgt de flexibele Pabo (leraar basisonderwijs) van Hogeschool Inholland Den Haag. Bruno combineert studie, stage en werk. Hij vindt het heerlijk om te studeren in zijn eigen tempo. “Alles is flexibel! De docenten, maar ook wanneer je tentamens doet of opdrachten inlevert. Die vrijheid is voor mij heel fijn.”
Werken bij de buitenschoolse opvang was een goede opstap
“Ik ben begonnen bij de buitenschoolse opvang (bso). Dat was leuk, maar voor mij was er te weinig uitdaging. Ik wilde graag zelf de leiding hebben over een groep kinderen. De kinderen echt iets leren in plaats van alleen spelletjes met ze doen. Ik ben daarom verder gaan studeren om mijn lesbevoegdheid te halen. Via de bso kwam ik wel in contact met de school waar ik nu stage loop. Mijn werkervaring van de bso kan ik goed gebruiken. Ik wende snel aan het voor de klas staan.
De tijd en de opdrachten zijn flexibel
Bij de flexibele Pabo studeer je in je eigen tempo en bepaal je zelf welk studieonderdeel je wanneer volgt. Daardoor zit je niet altijd in dezelfde fase als je medestudenten, maar dit werkt prima. Het ligt er ook aan hoeveel tijd je aan je studie besteedt. Harder werken betekent eerder een diploma. De reguliere Pabo duurt vier jaar, maar ik hoop dat ik hem in deze flexibele variant in drie jaar afrond. Je bent niet alleen flexibel in de tijd, maar ook in de opdrachten. Er ligt alleen vast wát je moet doen, maar niet hóe je dat moet doen. Dat vul je helemaal zelf in.
Alles is flexibel! De docenten, maar ook wanneer je tentamens doet of opdrachten inlevert. Die vrijheid is voor mij heel fijn.
Ik heb nog best veel vrije tijd
Qua planning is het voor mij nu goed te doen. Ik doe zoveel mogelijk overdag en dat lukt wel. Mijn week ziet er zo uit: ik loop twee dagen stage, werk een dag, ga een dag naar school en ben op vrijdag vrij om te studeren. Ik werk als vakdocent natuur voor de kleuters op de Jan van Nassauschool in Den Haag. Dezelfde school waar ik in groep vier stage loop. Volgend jaar worden dat waarschijnlijk twee dagen. Zo oefen ik nog meer in het lesgeven. Ik denk dat het leven wel druk is als je meer dan 24 uur gaat werken naast de opleiding.
Mijn eerste stagedag ging niet vlekkeloos, maar motiveerde enorm
Mijn stagebegeleider en ik hadden afgesproken dat ik eerst twee dagen ging observeren. Maar na dag één wilde ik meteen al dingen uitproberen. Op dag twee gaf ik een rekenles. Erg zenuwachtig was ik niet, maar ik maakte wel wat foutjes in de uitleg. De leerlingen waren kritisch en wezen me daarop. Maar het is niet erg om fouten te maken. Je bedenkt je wat er misging en probeert dat de volgende keer anders te doen. Daarbij krijg je ook tips van je stagebegeleider. Het belangrijkste is om gewoon door te gaan als het even misgaat. Het lesgeven motiveert mij om mijn best te doen en mijn opleiding met succes af te ronden.
Leren doe je door een ladder te beklimmen
Je moet het zo zien: je begint onderaan een ladder. Je gaat stapsgewijs omhoog en elke trede is een nieuw doel. Je eerste trede kan bijvoorbeeld zijn om een goede instructie te geven. Is dat gelukt? Dan kan het volgende doel zijn om goede extra uitleg te geven aan de leerlingen die dat nodig hebben. Aan de gezichten van de kinderen zie je meteen of ze je uitleg wel of niet oppikken.
Ik leerde om goed aan te sluiten bij de belevingswereld van de leerlingen
Ik praat over onderwerpen die de leerlingen leuk vinden. In de rekenles tellen we bijvoorbeeld geen blokjes, maar Pokémonkaarten. Bij een geschiedenisles over piraten zoek ik een leuk filmpje. Kinderen leven zich dan helemaal in. Het is ook belangrijk dat je leert om orde te houden. Want als het chaos is in de klas, leert niemand iets. Ik maak daarom duidelijke afspraken met de klas. Het is vooral belangrijk dat ik me daar zelf goed aan houd.
Kinderen hebben humor
Ik word ontzettend vrolijk van werken met kleine, spontane mensen die iedere dag weer met een lach op hun gezicht de klas binnenkomen. Ik gaf eens een Engelse les. Die begon ik met een dansje en daarbij praatte ik Engels. Vervolgens noemden ze me de rest van de dag Bruno Mars. Soms krijg ik grappige vragen. Bijvoorbeeld of ik nog bij mijn moeder woon en of ik al kinderen heb.
Mijn diploma brengt me hopelijk een mooie toekomst
Ik wil graag in het onderwijs werken. Zo kan ik mensen verder helpen en ze zien groeien. En niet alleen basisschoolleerlingen. De eerste vijf of tien jaar wil ik op een basisschool werken, maar daarna misschien ook wel op een andere school. De middelbare school, het volwassenonderwijs of speciaal onderwijs bijvoorbeeld. Leraar zijn is een mooi vak!”