Rotterdam,
09
maart
2022
|
08:51
Europe/Amsterdam

The day after: Vrouwendag door Mannenbril

Schrijven als denken blokkeert en mijmeren floreert

Sjaak Toonen

En toen vroegen de vrouwen uit het  lectoraat Diversiteitsvraagstukken mij of ik, man van 64, een column over vrouwendag wilde schrijven. En toen ik dat thuis vertelde, zei mijn vrouw dat zij wel input kon leveren. En toen belde mevrouw Overmars op dat het niet over Marc mocht gaan. En toen ik redelijk wanhopig mijn zoon (23) appte,  reageerde hij niet. En toen ben ik maar begonnen met schrijven.  En dat voelt toch aan alsof je als slager een feestrede afsteekt op het jubileumfeest van het VFFG : het Veganistisch Front op Feministische Grondslag.

Vrouwendag valt dit jaar op dinsdag ; op woensdag gehaktdag had ik (slagerszoon) er misschien nog raad mee geweten (wat  woorden erbij, maar geen steek verder).

Onder welk gesternte schrijft deze column zich?
De revival van #MeToo dankzij The Voice. Moet even aan Frank Sinatra denken en hoe Petrus hem aan de hemelpoort zou checken (en niet op covid).

De consternatie bij de godenzonen over de buitenspeler van weleer die ooit sneller was dan zijn schaduw: Manneke Piemel Pis.

En je kunt er gif op innemen:  voordat de inkt van dit stukkie droog is, gaat er weer iemand nat, overal zitten die schoffies (m/v), in kerk, café, club, partij.

Vrouwendag: waarover durf je als man te schrijven?
Misschien over mijzelf en andere niet-foute mannen? Zo ontzettend zaai, zaai, zaai (kreeg postbode Siemen al te horen van  Irma en Ingrid).

Over de jaren zeventig toen ik mijn vriendinnetje, nu al  42 jaar de vrouw wier man ik ben, de omtrek van mijn piem optekende en bij een liefdesbrief insloot? Een dickpic avant la lettre?

Of schrijven hoe het komt  dat dickpics wel verstuurd worden , maar pussy prints niet? Ligt dat aan de vrouw? Haar gezond verstand? Of aan het vrouwelijk geslachtsdeel?

Of over de jaren tachtig toen ik als twintiger door feministische medestudentes en anti-man-films als ‘De stilte rond Christine M.’ en ‘Gebroken Spiegels’(Marleen Gorris) het flirten voor eens en altijd afleerde?

whatsonamansmindOver een strafkamp voor foutdoeners? Aan foutdenkers is geen beginnen aan. Wie kent niet het “What ’s on a man’s mind?”- affiche; je ziet een bebaarde en bebrilde man maar als je anders kijkt, een achterover liggende jonge naakte vrouw. Of nog anders: een non-binair-wezen. Cruijff zou zeggen: je snapt het pas als je het ziet.

Zou het helpen foute mannen te onderwerpen aan een mind-reset  waarin zij alle levensfasen doorakkeren en terugkeren naar die fase waarin zij weer jongetjes zijn:  puur, rein en onbedorven. En nog niet besmet door, ja , door wat eigenlijk?

Misschien iets schrijven  over vrouwen die als man geboren zijn of een interview met een non-binair persoon of iemand anders uit de LHBTIQ+-reeks over hun beleving van vrouwendag? Nemen zij op 8 maart een bloemetje mee naar huis? Of krijgen zij die juist?

(….)

En toen werd het woensdag 9 maart. Ik, man van 64, werd badend in het zweet wakker en dagdroomde die dag  dat ik een heel klein jongetje was en onschuldig achter de bal aanliep. En achter de meisjes.

Sjaak Toonen = onderzoeker Diversiteitsvraagstukken

Reacties 1 - 1 (1)
Het bericht is verzonden, deze zal worden geplaatst na goedkeuring.
Adjan
09
March
2022
Heel leuke column Sjaak ;-)

Groet, Adjan