“Ik houd van de zelfstandigheid en ruimte die je krijgt bij de flexibele duale Pabo.”
"In mijn jeugd speelde ik hockey op hoog niveau, maar ik ben vrij blessuregevoelig, dus daar moest ik mee stoppen. Toen ben ik teams gaan coachen en van het een kwam het ander. Ik kreeg de kans om van mijn hobby mijn beroep te maken."
"Hockey is mijn passie, maar sport is altijd onzeker. Het draait om winnen en verliezen en je werkt altijd op tijden dat andere mensen vrij zijn, wat met twee kinderen ook niet handig is. En daar kwam corona nog bovenop. Ik miste ook de essentie waarom ik training was gaan geven, namelijk om mensen echt iets te leren vanaf de basis. Daarom ging ik op zoek naar iets naast mijn werk als hockeycoach. Ik raakte in gesprek met een vader van een kind dat ik trainde, een directeur van een basisschool, en hij zei: “Moet je niet eens nadenken over de Pabo?” Dat heb ik gedaan en natuurlijk heb ik dat ook thuis besproken, want zoiets heeft natuurlijk ook impact op het gezin. Maar die zeiden: “Moet je doen, want we denken dat je het heel leuk gaat vinden.” Toen ben ik een paar keer bij Inholland wezen kijken en dat beviel heel goed."
"Voor wat betreft de keuze voor een bepaalde Pabo-variant, was het voor mij belangrijk dat het enigszins te combineren zou zijn met hetgeen ik nu doe, zodat ik niet te veel concessies hoef te doen, financieel, naar mijn gezin toe. Met de flexibele duale Pabo is dat gelukt. Ik kan als zzp’er mijn baan als hockeycoach erbij houden en ik ontvang ook nog eens een vergoeding voor mijn stage."
"De bevlogenheid om leerkracht te worden, die ik bij studiegenoten zie, werkt aanstekelijk en vind ik bewonderenswaardig."
"Het mooie van de duale opleiding is dat je je eigen tempo en je eigen manier kan bepalen. Dat is voor mij heel fijn. Ik houd wel van die zelfstandigheid en ruimte. Daardoor ligt ook de verantwoordelijkheid bij jezelf om erachter te komen wat je zwakke en sterke punten zijn, waar je op moet inzetten. We moeten snel voor de klas staan, dus je moet ook sneller op zoek gaan naar het antwoord op de vraag: wie ben je als leraar? Daar word je natuurlijk wel bij geholpen. Je werkt aan beroepstaken, waarvan je alle leeruitkomsten moet halen, maar hoe je dat doet, bepaal je dus zelf."
"Het was wel even wennen om na vijftien jaar weer in de “schoolbanken” te zitten. Door corona hebben we veel online les gehad. Dat vind ik wel jammer, want het is voor mij wel belangrijk om met je medestudenten ervaringen uit te kunnen wisselen en rechtstreeks contact met je leraren helpt je toch beter verder. Bovendien kan ik niet zo goed stilzitten. Maar de bevlogenheid om leerkracht te worden, die ik bij studiegenoten zie, werkt aanstekelijk en vind ik bewonderenswaardig. Ik vergelijk het met de sport: een team dat voor elkaar opkomt en elkaar door de zware momenten heen helpt."
"Je moet er wel veel voor doen en het kost een hoop energie. Dat zeg ik eerlijk, maar dat is het meer dan waard."
"Ik heb een onwijs fijne stageplek, waar ik enorm word geholpen om mezelf te ontwikkelen. Als je niet bereid bent te durven, zal je geen fouten maken. En als je geen fouten maakt, word je niet beter. Ook hierbij komt de sportman in mij naar boven: ik wil het maximale eruit halen."
"Hoewel ik vrij blanco aan mijn studie begon, is het mentaal wel pittiger dan ik had verwacht. Maar vooral aan mensen die goed zelfstandig kunnen werken en in dezelfde levensfase zitten, raad ik de duale Pabo zeker aan: de ideale manier om werk, studie en privé te combineren. Je moet er wel veel voor doen en het kost een hoop energie. Dat zeg ik eerlijk, maar dat is het meer dan waard."