'Ik ben zo consumerend als wat!'
In mijn werk weet ik heel goed dat het westerse consumptie- en productiepatroon funest is voor mensen aan de andere kant van de wereld. Toch kocht ik een nieuwe tv in plaats van de oude te laten repareren. Durf jij eerlijk te kijken naar je koopgedrag?
Een tijdje geleden ging mijn televisie kapot. Zal ik hem laten repareren of koop ik gewoon een nieuwe? Ik maakte een kosten-batenanalyse: repareren zou me 300 euro kosten; een nieuwe kocht ik al voor 500, plus garantie. De keuze was snel gemaakt: er pronkt nu een nieuw toestel in onze slaapkamer.
Dit raakt me
Ik kijk ’s avonds lekker vanuit mijn bed naar mijn gloednieuwe tv en aan de andere kant van de wereld zijn straatarme mensen de dupe van mijn aankoop: zij zitten tussen het afval dat al ons ‘geconsumeer’ en ‘geproduceer’ oplevert. De grondstoffen in hun land raken uitgeput. Ik zie hun ellende dagelijks op diezelfde tv. Dat raakt me.
Bizarre beslissing
Waarom heb ik dat nou zo gedaan? Een bizarre beslissing eigenlijk voor iemand die op haar werk juist heel erg bezig is met duurzaamheid en het belang van een circulaire economie en recyclen. Maar privé ben ik enorm van het consumeren. En ga ik uit gewoonte liever voor de gemakkelijkste, snelste en goedkoopste oplossing.
Begin bij jezelf…..
Kortom, in theorie weten we best hoe belangrijk het is om verspilling tegen te gaan om de wereld, het klimaat en de komende generaties te redden. In de praktijk realiseren we ons onvoldoende dat we bij onszelf moeten beginnen om dat te veranderen. (Een lesje voor mezelf.)
…bij de producenten van de toekomst…
Binnen het economisch domein van Inholland is een duurzame, circulaire economie een heel groot thema. Dit sluit aan bij de duurzame doelen, zoals nummer 12: Verantwoorde Productie en Consumptie. Onze studenten zijn de toekomstige producenten. Zij leren bij ons hoe zij op een andere manier kunnen produceren en hoe funest goedkope productie is. Hoe ze verspilling kunnen tegengaan, hergebruik kunnen stimuleren en milieuvriendelijke spullen kunnen maken. Met die kennis in het achterhoofd zullen zij bewuster gaan produceren en kan de circulaire economie echt van de grond komen.
…en bij de toekomstige consumenten
Onze studenten zijn ook de toekomstige consumenten. Hoewel ze zich best zorgen maken om het milieu en de klimaatverandering, vertaalt dat zich lang niet altijd in hun gedrag. Niet elke jongere is zich bewust van zijn of haar ecologische voetafdruk. Kijk maar eens wat er gebeurt als er een nieuwe iPhone op de markt komt. Vaak is het: hup, de oude eruit en de nieuwe erin. Nieuwe kleding is online ook snel gekocht, en die is vaak niet zo milieuvriendelijk geproduceerd.
Living Lab Slow Fashion
In ons LAB Noord hebben we een project SLOW Fashion - Sustainable Business Models. Daar kunnen BFL-studenten ervaren dat het ook anders kan. In dit nieuwe lab leren ze hoe ze met tweedehandskleding en spullen ook in de mode- en textielsector duurzaam kunnen produceren en daar nog eerlijk aan kunnen verdienen ook.
Met dit living lab - en in de rest van ons onderwijs – hopen wij binnen Inholland een bijdrage te leveren aan een eerlijke economie en een duurzame wereld. Ik weet hoe lastig het is om je gedrag te veranderen. Laat staan het gedrag van de hele westerse wereld! Goed onderwijs is daarom belangrijk.
Waar kan jij het anders doen?
Deze week is de Week van de Circulaire Economie. Laten we daarom vooral met elkaar verder praten over dit onderwerp en ons bewust worden van ons eigen gedrag. Met mijn verhaal over mijn nieuwe tv nodig ik je uit om eerlijk te kijken naar jouw koopgedrag: waar kan jij het anders doen?
Voor de informatie Mica is een mineraalsoort dat vele toepassingen kent. Nuttige in de industrie, maar ook voor de sier.
Met name voor die sier kan ik het moeilijk zien, in nagellak, make-up, autoverf, kerstkaarten, decoraties, etc.
Zie ik het wel, zie ik ook een heel gezin inclusief kinderen voor me, die zeker niet lijden aan obesitas, die ik smalle tunnels in zie kruipen. Zij zien nauwelijks daglicht. Na lang werken kruipen ze weer naar boven. Ze hopen dat de dagprijs goed is, dan kunnen ze namelijk eten. Soms is de prijs zo laag dat ze, die dag niet verkopen, omdat ze hopen dat de prijs morgen iets hoger uitpakt.
Hoe schitterend moet iets zijn?