Meet & greet met architect sticky campus Alkmaar
Het zal niemand zijn ontgaan: de campus van Inholland Alkmaar staat op het punt van een complete make-over. Het moet een uitnodigende, ‘sticky’ campus worden, die bezoekers verleidt om langer te blijven dan ze vooraf hadden bedacht. De brainstorm- en inspiratiesessies van de eerste fase zijn voorbij en met de voltooiing van een ‘grofmazig’ programma van eisen is inmiddels ook fase twee afgerond. De beurt is nu aan architect Erik van Wel. Maar wie is deze enthousiasteling? En waar haalt hij zijn inspiratie vandaan?
Erik van Wel (50) werd geboren in Driehuis, woont in Santpoort en is dol op zijn twee jongens Milo en Sacha (14 en 18). Hij studeerde Bouwkunde aan de TU in Delft. Na zijn afstuderen in 1996 startte hij als ‘hulpje’ bij BRTArchitecten in Alkmaar. Inmiddels is Erik, samen met oud-studievriend Marc de Rooij partner/eigenaar van dit bureau.
Wat maakt jouw werk bijzonder?
“Het is zo veelomvattend, ik blijf groeien. Elke klus is weer anders, hoewel onderwijshuisvesting wel een duidelijke rode draad vormt in mijn carrière. Een van de eerste opdrachten waar ik aan meewerkte was voor de nieuwbouw van het huidige A-gebouw van (toen nog) Hogeschool Alkmaar, en ook voor Hogeschool Leiden ben ik lange tijd aan de slag geweest. Het mooie aan onderwijsgebouwen is dat je te maken hebt met betrokken partijen met een heel eigen visie. Die omgang met mensen, dat verbinden, daar hou ik van. Dat is voor mij belangrijk.”
Contact maken lijkt jou makkelijk af te gaan, klopt dat?
“Ik kom uit een nest van praters. Mijn vader was theoloog met een meer dan gemiddelde belangstelling voor filosofie en mijn moeder had vergelijkbaar DNA, zal ik maar zeggen. Tijdens mijn studietijd - en nog lang daarna - kwam ik op vrijdagochtend naar huis en dan bespraken we het nieuws, politiek, persoonlijke kwesties, alles. Het zoeken naar een diepere laag in mijn en andermans leven is mij met de paplepel ingegoten en dat probeer ik ook aan mijn jongens mee te geven. Én aan mijn team: een gebouw kun je betekenis geven door goed te luisteren en iedereen goed te horen.”
Kun je dat allemaal kwijt in deze opdracht?
“Absoluut! Een sticky campus betekent meer dan alleen leuke horeca of een sportschool op het terrein. Vóór alles moeten mensen zich thuis voelen, leven om zich heen zien. Aan mij de taak om Inholland Alkmaar een nieuw hart te geven, een centrale ruimte waar alle belangrijke functies omheen liggen en waar je in één oogopslag ziet wat voor moois de hogeschool te bieden heeft. Studiecentrum, restaurant, werkplekken van medewerkers, maar ook de diverse praktijkruimtes uit het huidige L-gebouw - op die manier staat alles met elkaar in verbinding. En om dat goed gestalte te kunnen geven, zal ik uitgebreid in gesprek gaan met teamleiders, studenten, domeincoördinatoren, noem maar op.”
Een nieuw hart... Komt er ook een nieuw gezicht?
“Juist de entree is superbelangrijk. Die moet uitnodigend zijn en eenmaal binnen wil ik ‘ademruimte’ creëren - vrij naar Robbert Dijkgraaf, minister van Onderwijs. Daarmee bedoel ik de ruimte na binnenkomst om even te kunnen blijven staan, te kijken, te ontmoeten, in plaats van direct door te moeten lopen omdat de volgende alweer door de draaideur komt. Van mijn eigen studietijd weet ik nog dat we eindeloos op de faculteit bleven rondhangen, gewoon omdat het zo’n fijne plek was om te zijn. Door met elkaar na te kletsen, verwerk je de lesstof en zo ontwikkel je je als student tot een uniek wezen. En een gebouw moet dat faciliteren. Hoe? Dat gaan we het komende jaar met elkaar uitzoeken. Ik heb er in ieder geval vreselijk veel zin in!”
Ideeën delen tijdens inspiratieborrel
Al borrelend bijpraten over vernieuwbouwing. Collega’s en studenten konden op 24 november kennismaken met architect Erik van Wel. De inspiratieborrel voor de collega’s en studentpartners van Inholland-vestiging Alkmaar was een informele en interactieve bijeenkomst in het Studentsucces Centrum. Enerzijds bedoeld om aanwezigen te informeren en te inspireren over de voortgang van de campusontwikkelingen. Anderzijds om elkaar in een gezellige setting te ontmoeten. Speciale gast was architect Erik van Wel, die onlangs werd aangesteld om alle wensen en behoeften rondom de functionele ruimte van de hogeschool te duiden en in tekeningen te vatten. Met zichtbaar enthousiasme deelde hij alvast wat van zijn ideeën over de nieuwe indeling van het A-gebouw.
Ter introductie schetste vestigingsdirecteur Richard Oerlemans kort de aanloop naar de huidige stand van zaken. “We denken al een aardig tijdje na over deze campus, maar om een of andere reden staan al die oude gebouwen hier nog en doen wij vooral ‘ons ding’ in het A-gebouw en de L-vleugel. Twee jaar geleden hebben we het daarom met verschillende mensen van verschillende opleidingen opgepakt om vanuit inspiratie en energie toekomstgericht naar onze hogeschoolomgeving te kijken. Waar dromen we van? Hoe willen we dat ons onderwijs en onderzoek eruitziet over een aantal jaar?” Daarbij zijn collega’s en studenten nadrukkelijk uitgenodigd om aan te sluiten en al in de voorbereidende fase mee te denken over de plannen voor het campusterrein. Al die gezamenlijke inspiratiesessies, creatieve on- en offline bijeenkomsten en zelfs bezoekjes bij andere campussen resulteerden uiteindelijk in het zogenaamde ‘grofmazig programma van eisen’. De basis van alles en het vertrekpunt voor de architect.
“En dat is waar we nu staan”, sloot hij af. “Vanaf hier worden er in verschillende fasen tekeningen en ontwerpen gemaakt en zo ontwikkelen we naar een steeds concreter beeld. Gaandeweg zullen er op diverse manieren ook weer andere mensen bij betrokken raken, dus dat levert nog een hele cascade aan leuke sessies en borrels op.” Op naar 2026!