Ontwikkelen met een open blik: in gesprek met Vahid Alavi

In het team van Vahid heeft ieder lid zijn eigen specialiteiten. “Om hulp vragen is heel normaal. Ik waardeer deze open en respectvolle manier van omgaan met elkaar. Niet alleen met directe collega’s uit zijn team maar ook met zijn leidinggevende. “Ik voel me niet hoger of lager dan mijn collega’s. Er is gelijkheid.” 

Elkaar versterken 
“Tien jaar geleden kwam ik in Nederland terecht. Ik ben gevlucht uit Iran. De situatie is daar aanhoudend zorgelijk. Vaak denk ik aan mijn familie en vrienden. Ook tijdens het werk. Gelukkig heb ik geduldige en begripvolle collega’s.” 

Hun geduld en begrip kan Vahid goed gebruiken, want al redt hij zich inmiddels prima in het Nederlands, de taal blijft een uitdaging voor hem. Ook omdat hij slechthorend is. “Dan is communiceren in een nieuwe taal extra inspannend. Mij aankijken en langzaam spreken, scheelt een heleboel. Dat doen mijn collega’s gelukkig. Goede communicatie is belangrijk in mijn werk. Zo kunnen we elkaar ondersteunen en versterken.” 

Vervolgstudie naast zijn baan 
Ruim een jaar werkt Vahid nu bij Inholland als facilitair medewerker. “Dat is niet mijn oorspronkelijke beroep. In Teheran studeerde ik voor industrieel ontwerper maar in Nederland kwam ik met dat vak niet aan de slag. Omdat ik een goed gevoel voor techniek en organisatie heb, koos ik voor een mbo-opleiding Facility Management. Inmiddels doe ik, naast mijn baan, een vervolgstudie op hbo-niveau. Mijn leidinggevende moedigt me daarbij aan. Ook word ik door Inholland ondersteund in de studiekosten.” 

Prettige energie 
Drie dagen per week reist Vahid met de trein vanuit Amsterdam naar station Haarlem. Voor het laatste stukje neemt hij de fiets. “Ik herinner me de eerste keer dat ik de school binnenstapte en dacht: Wat een mooie luxe school! Ik voelde meteen een prettige energie. Het gaf me bijna een gevoel van jaloezie, in een positieve manier. Zo’n warme uitstraling ken ik niet van vroeger.” 

Onderdeel van Inholland 
Vahid vindt het fijn om onderdeel te zijn van Inholland: “Al ben ik geen docent, mijn werk zorgt er ook voor dat het lekker loopt op school. Daar ben ik best trots op.” Als hij door het gebouw loopt, geniet hij ervan om te zien waar studenten zich mee bezighouden. Soms klampen ze hem dan aan voor hulp. Bijvoorbeeld als hun locker niet open wil. “Ze weten dat ik geen nee kan zeggen. Ik help nu eenmaal graag”, lacht hij. 

Diverse taken en een hoop geregel 
De taken van een facilitair medewerker zijn divers, vindt Vahid. Vandaag bereidt hij met z’n collega’s een (kerst)borrel voor. Daar komt een hoop geregel bij kijken; straks gaan ze met het hele team aan de slag. Wat hij verder nog doet op een gemiddelde werkdag: “Zorgen voor de inrichting van het gebouw, de AV-middelen, het internet en de verwarming. Dat laatste vraagt met die stijgende energiekosten veel aandacht. Ik zit ook vaak op kantoor. Gezien mijn gehoorbeperking is dat wel lekker rustig af en toe.” 

‘Professioneel groeien en betekenis geven’ 
In de toekomst kijken vindt Vahid lastig. “Ik weet niet hoe mijn leven zal lopen. Vroeger, toen ik nog in Iran werkte, was ik gewend om de spin in een web te zijn. Ik was altijd bezig verschillende onderwerpen aan elkaar te verbinden. Die rol hoop ik weer eens te pakken. Misschien als assistent van de manager, maar nog liever als de manager zelf. Wel weet ik zeker dat ik mijn diploma’s niet alleen maar haal om boven op de kast te zetten. Ik wil écht professioneel groeien en betekenis geven.”