Hoe beleven studenten en collega’s studeren met een ondersteuningsvraag?
Mieke van den Berg ontvangt eerste exemplaar ‘De normaalste zaak van de wereld’
Het boekje ‘De normaalste zaak van de wereld’ is dinsdag 22 november bij Inholland Den Haag officieel overhandigd door Irene Witteman van de afdeling Onderwijsbeleid aan Inholland-collegelid Mieke van den Berg. Het boekje geeft in woord en beeld weer hoe studeren met een ondersteuningsvraag wordt beleefd door studenten en collega’s van Hogeschool Inholland.
De dialogen in het boekje zijn persoonlijk, kwetsbaar, open en eerlijk. Het gaat niet om ‘gewone’ gesprekken, maar om dialogen die zowel inhoudelijk als beeldend geregisseerd en vormgegeven zijn door kunstenaars. De uitgave is tot stand gekomen door een samenwerking van het ExpertiseCentrum voor Inclusief Onderwijs, de stafafdeling Onderwijsbeleid (Irene Witteman en Nina van Doesburg), Art-Partner, studenten met een ondersteuningsvraag en collega’s uit de hele organisatie. Het ExpertiseCentrum voor Inclusief Onderwijs (ECIO) voorziet de hogeschool van advies bij alle beschreven thema’s.
“Uit het boekje blijkt dat oprecht geïnteresseerd zijn in elkaars verhaal en wat er dan uit komt echte eyeopeners zijn,” zegt Mieke van den Berg in het voorwoord. “Ik denk altijd dat ik mij goed kan verplaatsen in een ander, maar toch is dat niet altijd zo. Blijf vragen. Verplaats je in de ander, verwachtingen over en weer, de vanzelfsprekendheid van dingen die niet altijd zo is. Ik hoop dat er met het boekje voor bepaalde studenten wat meer ruimte komt.’’
“Beleid ontwikkelen en implementeren voor het studeren met een ondersteuningsvraag vraagt om doorzettingsvermogen en de moed om steeds te blijven benoemen dat iedereen er toe doet,” geven Judith Jansen (ECIO) en Irene Witteman (Onderwijsbeleid Inholland) aan. “Samen zoeken we steeds weer opnieuw naar de effectieve weg binnen het onderwijssysteem. Wij kunnen dat niet anders dan in verbinding en op basis van persoonlijke ontmoetingen. Daarom is dat ook het uitgangspunt van dit boekje.”
Enkele studenten over het boekje:
Ik hoop dat dit boek een stap in de goede richting is als het gaat om de samenwerking/communicatie/wisselwerking tussen een medewerker van Inholland en een student.
Ik heb me nooit begrepen gevoeld doordat veel mensen niet wisten hoe het was om in mijn situatie te zetten. Vaak begrijp je zelf ook niet wat er aan de hand is of hoe je je voelt omdat het te veel is. Juist daarom hoop ik dat dit boekje perspectief, wederzijds respect en begrip kan opbrengen voor alle kanten betrokken.
Afgelopen week heb ik nog een situatie meegemaakt met een docent: “Andere studenten hebben het wél voor elkaar gekregen, dan zou jou het toch ook moeten lukken?” Dit bewijst maar weer dat er nog genoeg docenten zijn die geen idee hebben wat het hebben van een functiebeperking daadwerkelijk inhoudt.
Als oud-student met een functiebeperking weet ik als geen ander hoe je tegen het complexe schoolsysteem kan aanlopen. Ik heb vaak gezegd dat het belangrijk is dat je de juiste mensen om je heen verzamelt, maar het zou eigenlijk helemaal niet nodig moeten zijn dat je je maar bij een selectieve groep gezien en gehoord voelt. Als inclusieve hogeschool moet iedereen zich veilig genoeg kunnen voelen om zichzelf te zijn, want iedereen hoort erbij. Dit boekje ademt onze kernwaarde; Persoonlijk & dichtbij, want bij Inholland ben je geen nummer en kennen de docenten je bij naam. Laten we deze gesprekken ook persoonlijk en dichtbij blijven voeren, niet alleen als medewerkers onder elkaar over studenten, maar vooral mét de studenten.