‘Studenten in Iran moeten zich net zo vrij en veilig kunnen voelen als hier’

wlf2

Draagvlak creëren voor de situatie in Iran en een stem zijn voor medestudenten. Dat is de belangrijkste drijfveer voor Mahsa Azadi*. Als kind van Iraanse ouders en student van Hogeschool Inholland voert zij samen met andere studenten van hogescholen en universiteiten wereldwijd actie. “We doen dit totdat studenten in Iran zich net zo vrij en veilig kunnen voelen als wij hier.” 

Sinds september wordt in Iran massaal gedemonstreerd, onder andere tegen de hoofddoekplicht voor vrouwen en tegen de manier waarop de zedenpolitie de naleving daarvan controleert. Maar ook vanwege het gebrek aan vrijheid van meningsuiting, het negeren van vrouwenrechten, het op brute wijze doden van mensen tijdens burgerprotesten en het afsluiten van het internet. De protesten begonnen toen de zedenpolitie op 13 september een jonge vrouw arresteerde. Drie dagen later bleek zij te zijn overleden. Er zouden al meer dan 470 mensen zijn gedood bij de protesten.

De duistere kanten van het regime
In een week waarin het Iraanse regime volgens Amnesty opnieuw demonstranten dreigt te executeren vanwege hun betrokkenheid bij de massale protesten in het land, spreken we Mahsa. Haar ouders zijn beide van Iraanse komaf, zelf is zij in Nederland geboren en getogen. “Toen mijn ouders scheidden heerste er enkel angst bij ons thuis. Angst dat mijn vader ons zou kidnappen en mee zou nemen naar Iran, want rond het zevende levensjaar van een kind gaat de volledige voogdij naar de vader. Of toen mijn moeder juridisch wilde scheiden van mijn vader. Dat kon niet, omdat een vrouw die beslissing niet in haar eentje mag nemen. Of toen ik als puber de wereld wilde ontdekken en naar Iran wilde. Mijn moeder hield mij tegen omdat ik zonder een man onveilig ben in Iran. Dat laatste voelde van kinds af aan erg duister voor mij. Inmiddels weet ik dat deze duistere kanten over het regime gaan. Dat staat los van een land met een rijkdom aan cultuur en geschiedenis.”

Studenten eisen hun vrijheid op
Naast dat Mahsa contact heeft met familie heeft zij ook contact met studenten in Iran. “Zij geven aan dat studeren er voorlopig niet in zit. Wat ze bezighoudt is het vechten voor de vrouwen, voor het leven, de vrijheid. Zij staan aan de frontlinie in deze strijd. Ondanks de angst gaan ze iedere dag toch de straten op om te demonstreren. De meeste vrouwen doen daarbij hun hoofdbedekking af, wat een absolute misdaad is in Iran. Zij betalen een hoge prijs voor de vrijheid. Media meldden zelfs dat het regime gif in het eten van studenten heeft gedaan zodat zij niet deel konden nemen aan aangekondigde demonstraties.” Ondanks de ellende is Mahsa ook optimistisch. “De mensen komen al meer dan drie maanden de straten op in Iran om simpelweg hun vrijheid op te eisen, dat zegt toch wat?”

Aanvankelijk voelde Mahsa zich machteloos, maar verbonden als zij zich voelde met haar medestudenten besloot ze tot actie. “Wat daar gebeurt staat zo ver weg van de normen en waarden die wij hier kennen. Daarom is het belangrijk dat wij ons hierover uitspreken en de stem zijn van onze medestudenten en docenten in Iran.”

wlf1

Woman, Life, Freedom
Een aantal weken geleden maakte Mahsa een groepsapp aan met medestudenten om studenten in Iran te ondersteunen. Inmiddels zitten er meer dan 40 studenten in. Op deze manier hoopt ze draagvlak te creëren en een steun te zijn voor studenten in Iran. Bij de opleiding kreeg Mahsa bovendien toestemming om een vlag met de woorden Woman, Life, Freedom op te hangen in het gebouw. Ook is er via tv-schermen en een nieuwsbrief aandacht geweest voor de situatie in Iran. Verder maakte Mahsa een video in de hoop dat de steun de studenten in Iran bereikt. Met de acties maakt ze deel uit van meer dan 200 demonstraties wereldwijd op hogescholen en universiteiten. Ook heeft ze inmiddels gesproken met collegevoorzitter Bart Combee van Hogeschool Inholland. “We hebben het gehad over de situatie in Iran met betrekking tot studenten en besproken wat Inholland hierin kan betekenen. Op dit moment zijn we de mogelijkheden aan het verkennen.” Bart zei over de ontmoeting: “We staan achter onze studenten en helpen hen waar we kunnen. We vinden als hogeschool dialoog en elkaar ontmoeten ontzettend belangrijk. Acties voor mensenrechten rond verschrikkelijke conflicten zoals in Iran of Oekraïne steunen we dan ook volledig.”

Studenten zijn het grootste doelwit
“Inmiddels hebben meerdere studenten van verschillende onderwijsinstituten contact met elkaar”, zegt Mahsa. “Ik hoop dan ook dat onze acties de komende tijd onder de aandacht blijven omdat de studenten het grootste doelwit zijn. Eenmaal opgepakt worden ze fysiek en mentaal mishandeld en in het ergste geval verkracht en vermoord. Het percentage arrestaties onder studenten liegt er niet om. Ik vind het in ieder geval hartverwarmend hoe we met elkaar verbonden zijn én met de studenten in Iran. Solidariteit en samenhorigheid zijn krachtige wapens. Zolang wij verbonden blijven en op social media hashtags als #Mahsaamini en #Womanlifefreedom gebruiken en de situatie in Iran blijven delen dan kunnen wij het kwaad bestrijden. Mensen onderschatten vaak hun kracht.”

Tot slot wil Mahsa een quote delen van de Iraanse dichter en schrijver Hamid Mosadegh: “If I stand up, and you stand up, all will stand up. If I sit down, and you sit down, who would stand up? ‘’.

*De naam Mahsa is op verzoek gefingeerd. Mahsa verwijst naar Mahsa Amini, wiens dood de aanleiding was voor de start van de protesten. Azidi betekent vrijheid in het Iraans. De echte naam van de geïnterviewde is bij de redactie bekend.