Programma post-hbo Supervisor (verkorte opleiding)

Visie op supervisie

Supervisie is een vorm van het begeleiden van leren waarbij de supervisor een leeromgeving creëert die medewerkers faciliteert tot leren. Dit leren kan individueel vormkrijgen of in een kleine groep, gericht op het zelfstandig functioneren binnen een bepaalde werkomgeving of organisatiecontext.

Het onderscheid van onze opleiding ligt in de aanpak gebaseerd op de Amsterdamse Zwerm. In basis gaat dit uit van het volgende: ieder mens neemt waar op zijn eigen manier en geeft op zijn eigen manier betekenis aan dingen. Daarmee creëer je je eigen werkelijkheid en raster, het referentiekader.

Kern van het werk van een begeleider opgeleid vanuit de visie van de Amsterdamse Zwerm is om de klant (coaching) of supervisant in de gelegenheid te stellen zijn eigen referentiekader te onderzoeken en voor zichzelf te expliceren. Hierdoor leert hij de invloed op zijn eigen handelen kennen. Dit vertaalt zich in de volgende uitgangspunten in de opleiding:

Conceptualiseren
In professioneel werk kun je niet volstaan met protocollen, elke context is anders en vraagt om iets anders. Dit vereist een groot vermogen tot ‘reflection in action’. Het verantwoorden van je keuzen maakt dat je de keuzemogelijkheden makkelijker ziet en het kiezen van de interventie zorgvuldiger. Je leert te conceptualiseren in de opleiding vanuit waar je een keuze maakt voor je handelen.

Positie van de begeleider: we onderkennen twee manieren van positioneren als begeleider. De eerste is de opstelling als expert. Hierbij hoor je het verhaal van de klant aan, maak je al luisterend een plaatje van de situatie en diagnose van de leervraag op basis waarvan je interventies pleegt als begeleider. Wij geloven in een positie waarin je de klant (coaching) of supervisant in staat stelt zijn eigen verhaal te horen, zich te realiseren wat er gezegd wordt zijn eigen analyse te maken. De klant leert zelf te bepalen en expliciteren of hij wat doet met de manier van kijken van de begeleider.

Accent op leren: de hoofdtaak van een begeleider is het begeleiden van leren. Dit wordt vooral gezien als leren van binnen uit. Door in interactie te zijn met anderen ontdek je je eigen mentale constructen en kun je ze aanpassen en aanvullen. Je leert door uit te wisselen en de confrontatie aan te gaan met elkaars zienswijze. Dit geldt voor de begeleider als voor de klant.

Ervaringsleren: eigen ervaringen en beelden laten expliciteren (redeneren, onderbouwen, definities, referentiekaders en regels) om vervolgens op basis van theorie te kijken en oriënteren. Wat biedt het mij in mijn handelen? Het betekent ook leerpraktijk hebben, ervaren en doen op basis waarvan je leert.

Er wordt naar vele theorieën gekeken; Kolb leerstijlen en leercirkel, Korthagen reflectiespiraal, Vermunt leeractiviteiten, Van Kessel leerwegen, Norman leertheorie, Lodewijks de kick van leren. Ook zoeken we inspiratie in begeleidingskunde, onderwijskunde, filosofie, andragogie, communicatiekunde, hulpverlening en onderzoek. Als begeleider luister je en biedt je leeractiviteiten om te stimuleren.

Zelfsturing: alles wat de begeleider doet , doet de klant niet. Stimulering van de klant staat in ons onderwijs centraal op basis van de taxonomie van Nijk en hantering van feedback. De vraag naar feedback wordt eerst omgebogen naar stimulans tot reflectie.

Context sensitiviteit: in de opleiding hechten we belang aan het stimuleren van sensitiviteit voor de invloed uit de context. Denk aan professie, organisatie, maatschappij, maar nog relevanter, de invloed van belangen, posities en sociale druk. Het gaat er om dat je in een bepaalde context iets kunt doen, de kennis en vaardigheid bezitten is soms niet genoeg. Leren zien wat nodig is in de situatie, kunnen doen wat nodig is en het lef en vermogen hebben het ook te doen.

Lichaam en intuïtie: vermogen tot authenticiteit en vermogen om met anderen in verbinding te treden. Ook fysiek; leren doe je ook met je lijf- de methode focussen helpt om je bewust te worden van lichamelijke reacties als bron van betekenisgeving en kennis. Beeldende werkvormen en belevingsgerichte werkvormen komen hier aan de orde. Het vermogen van innerlijk weten wordt aangesproken.

Omgaan met diversiteit: niet alleen op etniciteit maar ook op levensfase, sekse, seksuele oriëntatie, klasse, religie, talenten, beperkingen en beroep-socialisatie.