Diversiteitsvraagstukken helpt bij vernieuwen onderwijsprogramma Pabo
De Pabo krijgt in 2024 een vernieuwd onderwijsprogramma dat zorgt voor toekomstbestendige onderwijsprofessionals. Bij dit grote innovatietraject werkt Hogeschool Inholland samen met basisscholen, studenten, docenten en lectoraten zoals het lectoraat Diversiteitsvraagstukken. Onderzoeker Marette Ebert vertelt hoe zij zich inzet voor een Pabo waar nog meer ruimte is voor diversiteit en inclusie.
“Mijn ideale Pabo is een plek waar studenten en medewerkers elkaar waarderen en zien. Een plek waar we diversiteit vieren, iedere medewerker en student brengt verschillende perspectieven met zich mee en dat is zo waardevol. Als we diversiteit en inclusie op die manier benaderen, dan zien we het niet meer als iets ingewikkelds en moeilijks, maar juist als iets interessants waar we van kunnen leren,” vertelt Marette enthousiast.
Na deze mooie woorden is het niet verwonderlijk dat Marette blij was met de opdracht die ze vanuit het lectoraat Diversiteitsvraagstukken kreeg: onderzoeken hoe inclusief onderwijs onderdeel wordt van de kern van het nieuwe curriculum. Marette bracht hiervoor in kaart wat lerarenopleiders nodig hebben om aan inclusief onderwijs bij te dragen en op welke manier er binnen de Pabo’s al aandacht is voor dit onderwerp. Ze voerde gesprekken met lerarenopleiders van de vijf Pabolocaties. Hierbij vergat ze ook de opleiders van de praktijkscholen niet, in het nieuwe curriculum wordt de samenwerking met deze scholen namelijk nog intensiever.
Betere samenleving
Het gaat bij diversiteit en inclusie niet altijd om een etnische achtergrond, Marette was zelf bijvoorbeeld een eerste generatie student van haar familie, een groep waar het lectoraat ook aandacht voor vraagt. Andere voorbeelden van diversiteitskenmerken zijn sekse, gender, een beperking, seksuele voorkeur, religie enzovoorts. “Diversiteit en inclusie spelen op alle locaties, onze studenten gaan de maatschappij in, lopen stage en gaan straks op scholen werken waar ze lesgeven aan kinderen met diverse achtergronden. Het is belangrijk kinderen buiten hun eigen hokje te leren kijken en ze te laten zien dat er meer in de wereld is,” legt Marette uit. “Als we vanuit de kern van de Pabo aan diversiteit en inclusie bijdragen, dan kunnen we maatschappij-breed zo’n mooi effect teweegbrengen. Ik geloof echt dat we dan tot een betere samenleving komen,” zegt Marette stellig.
Helaas moet er nog veel gebeuren voor het zover is. “Je ziet de maatschappij een bepaalde kant op polariseren, de kansenongelijkheid in het onderwijs neemt toe. In het vernieuwd onderwijsprogramma kunnen we het thema kansenongelijkheid in de kern aanpakken. Kijken naar onderwijs waarbij we de talenten die diversiteit met zich meebrengt beter herkennen en benutten en mensen niet meer buitensluiten doordat ze niet in het standaard hokje passen, dat moet echt stoppen.” Het goede nieuws is dat Marette binnen de Pabo’s al ambassadeurs heeft. Mensen die het belangrijk en interessant vinden, al met diversiteit aan de slag zijn en zo als voorbeeld dienen voor collega’s. “Ik merkte tijdens het onderzoek dat er een voedingsbodem is, medewerkers reageerden positief en willen zelf met dit thema aan de slag, maar weten niet altijd hoe, daar wil ik ze bij helpen."
Resultaten
Uit het onderzoek blijkt dat de manier waarop er momenteel aandacht is voor thema’s als diversiteit, inclusie en kansenongelijkheid afhankelijk is van individuele docenten. “Als zij het onderwerp belangrijk vinden, dan besteden ze er aandacht aan. Ook zijn er vakken waarbij inclusief onderwijs aan de orde komt, maar wij willen bereiken dat docenten zelf nadenken over hun eigen handelen en rekening houden met en aansluiten bij die diversiteit.” De volgende stap is een advies schrijven en volgend jaar gaat Marette vanuit het lectoraat Diversiteitsvraagstukken met het nieuwe onderwijsprogramma aan de slag. “Ik kijk met de ontwikkelteams mee en ondersteun hen waar nodig om het programma in de kern inclusief te maken. Daarvoor ga ik meetmiddelen ontwikkelen waarmee we kunnen bijhouden hoe het ervoor staat met de inclusieve leeromgeving. Verder heb ik al diverse trainingen ontwikkeld op het gebied van inclusief lesgeven. Het gaat om vijf sessies die we alle docenten binnen Inholland via het HRM portaal aanbieden. Docenten hebben het druk, dus het zou goed zijn om op Teamdagen voor Pabodocenten aandacht aan diversiteit en inclusie te besteden. Ik zou graag de interactie met docenten aangaan. Vandaaruit stel ik mijn sessies ook bij, het is mooi om van elkaar te leren.”
Contact
Marette presenteerde de resultaten van haar onderzoek op 14 april jl. Heb je deze presentatie gemist, dan kun je die hier terugkijken. Heb je vragen of wil je meedenken over dit onderwerp? Neem dan contact op met Marette Ebert via: marette.ebert@inholland.nl
Even voorstellen:
Marette Ebert werkt al jarenlang bij Inholland en is onderzoeker voor het lectoraat Diversiteitsvraagstukken. Daarnaast geeft ze les bij de opleiding Business Innovation in Diemen, een internationale opleiding met studenten vanuit de hele wereld, waar ze vakken geeft die gericht zijn op cultuur zoals: Cultural Awareness, Multicultural Teamwork, etc. Hiervoor heeft ze een tijdje in Suriname gewoond, waar ze ook in het hoger onderwijs werkte.
“Men denkt soms nog dat racisme niet zo’n belangrijk onderwerp is op ‘witte’ locaties of scholen, maar dat is het juist wel. Als je het enige kind van kleur in de klas bent of de enige student van kleur. En wij hebben natuurlijk gewoon ook studenten van kleur. En die hebben ook weer kids in de klas van kleur. Maar het gaat bij inclusie niet alleen om racisme, maar ook om discriminatie. Er spelen bij functiebeperkingen ook nog vaak misverstanden over autisme of adhd of er worden soms onhandige opmerkingen gemaakt tegen studenten over dyslexie. Of vooroordelen over studenten met psychische problemen of langstudeerders, of bijvoorbeeld transgender kinderen of non-binaire studenten. Nou ja, je kan eigenlijk wel doorgaan. Er zijn zoveel inclusie onderwerpen.”
“Het is denk ik meer inclusie dat ook iedereen zich gezien, gehoord en welkom voelt en ik denk dat inclusie dus niet zozeer in randvoorwaarden zit, maar meer in een cultuur die je uitstraalt met elkaar.”