‘Ik wil voor mijn studenten het voorbeeld zijn dat ik zelf gemist heb’
In gesprek met Silvana Herben, winnaar Wij Inholland award Docent van het jaar
Een week na de ontvangst van de Wij Inholland award ‘docent van het jaar’, blikt Silvana Herben, docent bij de Pabo en de Associate degree Pedagogisch educatief Professional bij Inholland Den Haag, terug op de feestelijke uitreiking. “Ik was zo verrast! Het winnen van de award betekent voor mij ontzettend veel. Niet alleen omdat het een erkenning is voor mijn werk op de opleiding, maar ook omdat het bewijst dat je vanuit een kansarme start toch ver kunt komen.”
Silvana doelt op haar jeugd in de Haagse Transvaalbuurt, waar ze opgroeide in een migrantengezin met een Italiaanse moeder en een Duits-Poolse vader: “In die tijd adviseerde het consultatiebureau nog dat ouders, ook als ze de taal niet goed machtig waren, om Nederlands met hun kinderen te praten. Dat lukte niet goed en was een van de redenen voor mijn achterstand. Nu weten we door onderzoek dat het vooral belangrijk is een jong kind een rijke taalomgeving aan te bieden. Dat mag ook in de eigen taal.”
Openlijk vertrouwen is zo belangrijk
De schoolloopbaan van Silvana ging gepaard met de nodige omwegen en obstakels. “Lang dacht ik dat ik niet slim genoeg was. Als mij gevraagd werd wat ik wilde worden, had ik geen idee. Ik miste iemand die me hierbij ondersteunde. Na de mavo en anderhalf jaar een mislukte Mbo-opleiding zat ik een tijdje thuis totdat ik vrijwilliger werd in een buurthuis. Ik begeleidde er kinderen en ontdekte hoe leuk ik dat vond. Ik besloot een opleiding tot onderwijsassistente te volgen en daarna ging ik verder op de Pabo. Daar ontdekte ik pas waar ik wel allemaal niet toe in staat was.” Silvana herkent zichzelf in sommige studenten. “Voor hen hoop ik het rolmodel te zijn, dat ik zelf gemist heb. Het is zo belangrijk dat iemand openlijk zijn vertrouwen in je uitspreekt en je inspireert. ”
Voor studenten hoop ik het rolmodel te zijn, dat ik zelf gemist heb. Het is zo belangrijk dat iemand openlijk zijn vertrouwen in je uitspreekt en je inspireert.
Elkaars rug krabben
De studenten die Silvana lesgeeft en begeleidt, verschillen enorm in leeftijd, achtergrond en opleidingsniveau. “Sommigen komen rechtsreeks van de middelbare school en anderen hebben al een professionele loopbaan achter de rug in een andere sector. Ik ga makkelijk om met die verscheidenheid en ben heel benaderbaar. Als studenten me opzoeken met een probleem, zorg ik voor een luisterend oor en stel de juiste vragen om erachter te komen wat die persoon nu echt nodig heeft. Die verbinding met anderen vind ik zo belangrijk. Bij studenten onderling, stimuleer ik eveneens de samenwerking. Als geintje zeg ik wel eens: ‘Ik krab jouw rug, en jij de mijne’.
Vijfentwintig jaar ervaring in het basisonderwijs
Silvana, inmiddels in bezit van een master Orthopedagogiek, zorgt ook voor verbinding binnen het docententeam. Zo deelt zij graag haar kennis en ervaringen met collega’s en staat ze open voor die van hen. "Mijn eigen expertise ligt bij het jonge kind, in de leeftijdsgroep van twee tot zeven jaar. Die voorliefde is gegroeid in de vijfentwintig jaar dat ik in het basisonderwijs werkte. Lange tijd was ik onderbouwcoördinator en gaf ik leiding aan de pedagogisch medewerkers van de peuterspeelzaal die bij onze school hoorde. Daarna was ik nog een paar jaar onderwijsadviseur.”
Spelenderwijs je motoriek ontwikkelen
Silvana heeft vooral specifieke aandacht voor de motorische ontwikkeling van jonge kinderen. Die gaat in die eerste levensjaren zo ontzettend hard en vormt de basis voor latere vaardigheden. Terwijl jonge kinderen spelen, oefenen ze bijvoorbeeld ongemerkt het voorstadium van de schrijfgreep. Ook experimenteren ze met hun evenwicht en schatten ze afstanden in. Voor de buitenstaander spelen ze misschien ‘alleen maar’ in de poppen- bouw- of keukenhoek, maar ondertussen zijn ze keihard aan het leren. Silvana: “Veel studenten denken in eerste instantie: ‘Kleuters, daar begin ik niet aan. Geef mij maar laatstegroepers, daar is meer eer aan te behalen.’ Hartstikke leuk als ze bij mij ontdekken dat die jongste doelgroep superinteressant is.”
Schrijven met de hand
Silvana: “Een andere veronderstelling in mijn vak is dat het ontwikkelen van een handschrift niet meer zo belangrijk is. We gebruiken toch vooral een toetsenbord?” Ook dit is een misverstand. Door te schrijven met de hand, worden de hersenen beter geactiveerd. De motorische handeling zorgt er bijvoorbeeld voor dat ons geheugen beter de vorm van letter kan onthouden. Die vaardigheid vergroten kan spelenderwijs. En niet alleen maar door het eindeloos laten naschrijven of overtrekken van letters, zoals vroeger kinderen vooral moesten doen. Op dit moment schrijft Silvana, die bij Inholland begon als docent Handschriftontwikkeling, een boek over de fijn motorische ontwikkeling van het jonge kind. “Hierin verbind ik theorie aan de praktijk. Het zou mooi zijn als bij het boek ook tastbaar speel- en oefenmateriaal zit. Misschien ga ik het prijzengeld van de award wel besteden aan de ontwikkeling hiervan.”