Jennifer en Marjolein bezorgen Alkmaarse asielzoekerskinderen weer een glimlach
Pabo-studenten Jennifer Grim en Marjolein Bouwman bezorgen kinderen uit het asielzoekerscentrum in Alkmaar een onvergetelijke ervaring tijdens de woensdagmiddagactiviteiten van BijElkaar. De kinderen leren bij Inholland Alkmaar spelenderwijs de Nederlandse taal en cultuur. Marjolein: “Het is echt een uitdaging om de kinderen een leuke middag te bezorgen. Iets anders dan de reguliere school, maar wel een manier om iets mee te krijgen van de Nederlandse taal en cultuur. Je ziet ze altijd met een glimlach weggaan en dan hebben wij het goed gedaan. Dat vind ik het mooiste!”
Jennifer en Marjolein vertellen vol trots over hun ervaringen met de kinderen van het asielzoekerscentrum (azc), oftewel de Alkmaarse vestiging Centraal Orgaan opvang asielzoekers, dat op een steenworp van Inholland is gevestigd aan de Robonsbosweg. “Het mooie is dat als we de kinderen na de actitiveiten weer afzetten bij het azc, dat ze je allemaal om de hals vliegen! Die dankbaarheid van de kinderen is de reden dat ik dit ben gaan doen,” zegt Jennifer.
BijElkaar is een initiatief van de Pabo van Inholland Alkmaar. Vierdejaarsstudenten verzorgen samen met vrijwilligers woensdagmiddagactiviteiten voor de kinderen uit het azc. De activiteiten zijn vooral gericht om spelenderwijs de Nederlandse taal en cultuur te leren kennen. Ook het zelfvertrouwen krijgt een boost. “Je ziet dat de kinderen zich ontwikkelen,” zegt Jennifer. “De kinderen maken vooral een ontwikkeling door in hun vertrouwen. In een wekelijkse bijeenkomst is het lastig om grote stappen te maken in rekenen of taal, maar je ziet wel dat ze zich steeds meer openstellen. Ze zoeken steeds meer contact met je en ze proberen je allerlei dingen te vertellen. Voor de kinderen is dit best een grote stap, omdat ze geen Nederlands spreken.”
Een grote kleine stap
De wereld van de vluchtelingen is klein. Jennifer: “Ik vind het heel belangrijk dat de kinderen úit het asielzoekerscentrum komen. Ze wonen daar, ze gaan daar naar school en ze komen bijna niet verder dan het gebouw. Andere mensen, nieuwe omgeving, andere prikkels; het motiveert mij om hun wereld te vergroten.”
Onbewust de taal leren
De studenten halen de kinderen iedere woensdagmiddag op. De activiteiten zijn altijd educatief gegoten in vakken als beeldvorming, drama en muziek. Marjolein: “Het is voor ons heel belangrijk dat het geen tweede school is. De kinderen moeten niet het gevoel krijgen dat ze iets verplicht moeten leren. Wij willen het zo brengen dat het voor de kinderen een uitje is. Dit doen wij voornamelijk met drama en kunst. Ze gaan zelf aan de slag met iets wat ze ook echt leuk vinden, zoals liedjes zingen en dansjes doen. Wij weten dat ze dan onbewust de taal leren.”
Leren door een band op te bouwen
Er waren ook lastige momenten voor de meiden. Jennifer: “We hadden een jongetje die bij binnenkomst op de grond ging liggen en alleen maar lag te huilen. Bij het oppakken of aanraken ging hij zelfs gillen. Ik heb veel persoonlijk contact met hem gezocht. Uiteindelijk werd hij rustig en inmiddels zien we ontwikkeling bij hem. Dat geeft een goed gevoel. Je leert onwijs veel. Er is een taalbarrière. De helft spreek geen Nederlands, dus je bent veel met gebaren en uitbeelden bezig. Ik heb veel gelezen hoe je dat moet toepassen.” Ook Marjolein had een jongen die in de beginperiode erg dwars was. “Ik heb geprobeerd een band op te bouwen. Na verloop van tijd ging het steeds beter. Uiteindelijk had ik een heel ander kind voor me. Dat is wel iets wat je bijblijft.”
Terugblikkend op belangrijke leermomenten geeft Jennifer het volgende aan: “Ik heb vooral geleerd om geduld te hebben. Je moet iedere kleine stap van zo’n kind waarderen. Het is al bijzonder dat ze al een stap maken onder leiding van onze activiteiten.” Marjolein: “Het is mij duidelijk geworden dat je nog meer moet investeren in een vertrouwensband. De kinderen kwamen in het begin heel schichtig binnen en vonden alles spannend. In de loop van tijd werd er een band opgebouwd en kwamen de kinderen met allerlei persoonlijke verhalen. Ik heb vooral geleerd hoe ik dat moet doen.”
“Wat je hier leert, haal je niet met een half jaar stage op een reguliere school”
Durven leren is ondernemend leren
BijElkaar is een vorm van ondernemend leren, een methode die bij de Pabo hoog in het vaandel staat. Piet Feld, opleidingsdocent pedagogiek/onderwijskunde: “We dagen studenten uit initiatieven (ondernemingen) op te zetten. Daarbij leren ze zelf verantwoordelijkheid te nemen. BijElkaar is veel meer dan alleen een groep studenten. Wij denken dat durven leren ondernemend leren is. Ondernemend leren betekent verantwoordelijkheid nemen, je nek uit durven steken en resultaten boeken. We zijn daar als Pabo, docenten en studenten samen voor verantwoordelijk. In praktijk ligt de verantwoordelijkheid voor de uitvoering wel bij de studenten.”
Pieronne van Hoek is als leerkracht vanuit het azc bij het project betrokken. “De meiden zijn erg betrokken en welwillend. Ze hebben vooraf de tijd genomen om een beeld te krijgen van de kinderen. Ze hadden duidelijk zin in het project! Het is erg belangrijk dat er een samenwerking is met de Pabo van Inholland Alkmaar. De kinderen uit het azc hebben veelal te maken met een trauma en hebben een speciale aanpak nodig. Daarbij is structuur en liefde geven van cruciaal belang. Voor de kinderen is een goede invulling van de middag een welkome aanvulling. Zij kijken uit naar de volgende serie lessen.”
Vrijwilligers zijn noodzakelijk
Om BijElkaar ook in de toekomst te behouden zijn vrijwilligers cruciaal, maar het werven is lastig. Jennifer: “Het is jammer dat er weinig animo is van studenten om deel te nemen aan dit project. Het is zó belangrijk voor de asielzoekerskinderen dat dit project doorgaat. En wat je van deze kinderen terugkrijgt krijg je nooit op een normale stageplek terug. Het is zo leuk!” Marjolein voegt daar aan toe: “Ik denk dat studenten niet beseffen hoeveel voldoening je hieruit haalt. En wat je hier leert, haal je niet met een half jaar stage op een reguliere school.” Marjolein raadt studenten dan ook aan: “Probeer het in ieder geval! Je haalt er genoeg voldoening uit.”
Succes!