‘Samen meer worden’ tijdens interprofessionele middag
In steeds meer projecten werken studenten Social Work en Verpleegkunde van Hogeschool Inholland samen, bijvoorbeeld in de ouderenzorg in Buitenveldert en Amstelveen. Elk met een blik vanuit het eigen vakgebied en specialisme ontwikkelen de studenten in overleg een gemeenschappelijke visie en aanpak. Vlak voordat het coronavirus toesloeg in Nederland gingen tweedejaarsstudenten tijdens een interprofessionele middag aan de slag met deze manier van leren en werken. “Vandaag gaan jullie samen kijken, samen doen en samen meer worden”, gaf Carin de Boer, docent en kernteamlid interprofessioneel leren, de studenten mee.
Bij interprofessioneel samenwerken zijn er overlegmomenten tussen professionals met verschillende opleidings- en werkachtergronden, waarbij zij de expertise vanuit hun eigen vakgebied inbrengen om tot een gezamenlijk plan te komen. De studenten Social Work en Verpleegkunde kregen de gelegenheid om dit in interprofessionele groepen te oefenen aan de hand van een casus binnen het aandachtsgebied welzijn en zorg in de jeugdgezondheidszorg.
Grensoverschrijdend gedrag
Om de studenten voor te bereiden op de casus verzorgde Janine Prins, docent bij Social Work, een presentatie over seksualiteit en seksueel misbruik. Zij stond stil bij vragen als: hoe maak je seksualiteit bespreekbaar in de hulpverlening? Hoe zorg je ervoor dat een kind een ervaring met grensoverschrijdend gedrag durft te delen? Als hulpverlener is het belangrijk om altijd alert te zijn omdat 30% van de kinderen die seksueel misbruik heeft meegemaakt, geen afwijkend gedrag laat zien. Maar ook de hulpverlener zelf moet zijn eigen grens als professional kunnen aangeven, juist omdat aanraking – vooral bij verpleegkundigen – deel van het werk is.
Beide casussen die de studenten voorgelegd kregen, verbeeldden een reële praktijksituatie van een zwangere vrouw in een problematische (thuis)situatie. Voor de studenten een interessant onderwerp om geconfronteerd te worden met een overlap in vakgebieden. Want hoe bepaal je wie wat oppakt?
Nieuwsgierige blik
“We vroegen de studenten om met een nieuwsgierige blik over de grenzen van hun eigen vakgebied heen te kijken en goed te bedenken wat iemand vanuit zijn eigen expertise kan betekenen”, blikt Carin de Boer terug. “Uiteindelijk hebben ze actiepunten geformuleerd en prioriteiten gesteld.” Haar collega Annemarie Loth vult aan: “Ze hebben ook afspraken gemaakt over een taakverdeling. Dat vonden ze soms best lastig. Bijvoorbeeld een oplossing vinden voor huisvesting; de Verpleegkundestudenten hadden eigenlijk geen idee hoe dat werkt en wie daar dan achteraan zou moeten gaan. Dit konden de studenten Social Work gelijk toelichten.”
Bij het overleg over de case kwamen onderwerpen aan bod als tieneropvangcentra, schuldhulpverlening, SOA-voorlichting en leefstijlbegeleiding (roken, drinken, uitgaan). Annemarie: “Over leefstijlbegeleiding en voorlichting konden de Verpleegkundestudenten hun inbreng leveren. Het was mooi om te zien hoe de studenten kennis over het eigen vakgebied met elkaar deelden. Het leverde in ieder geval genoeg gespreksstof op. Zo zaten de studenten uit mijn groepje eerst op het spoor van een vruchtwaterpunctie, maar terwijl ze daar over doordachten en -praatten, kwamen ze er toch op uit dat er eigenlijk geen enkele reden was om dat te doen.”
Aanraken
De leerzame middag werd afgesloten met een dansworkshop. “Het was eigenlijk meer een aanraakworkshop”, vertelt Carin. Danser Jason Winter liet de studenten ervaren wat hun grens was en hoe ze dat konden aangeven.” Annemarie: “Ik heb zelf wel het idee dat het aanraken van een collega of medestudent tijdens zo’n workshop ongemakkelijker is dan het aanraken van een patiënt. Dat was in ieder geval wel merkbaar. Carin haakt daarop in: “Ik denk dat het juist daardoor een goede oefening was, omdat je in de praktijk soms in best ingewikkelde situaties belandt waarbij sterk in je schoenen moet staan.”
Volgend studiejaar ontmoeten deze studenten elkaar weer. In een multidisciplinair overleg duiken ze dan meer de diepte in met een volgende casus, om uiteindelijk tot een Tijdelijk Werkbare Overeenkomst (soort actieplan) te komen.