Vernieuwende onderwijservaring dankzij Creative Growth Experience
De creatieve sector is hard getroffen tijdens de coronacrisis. Dat was dit voorjaar direct goed merkbaar bij de opleidingen uit het domein Creative Business: diverse stages en afstudeeropdrachten gingen niet door. “Gelijk in maart hebben we online de koppen bij elkaar gestoken om hier snel een oplossing voor te vinden”, vertelt Simone Groen-Roesink, manager onderwijs & onderzoek Tourism Management. “En dat is ons gelukt: in een zeer korte tijd hebben we, samen met onze labs en onderzoeksgroep onder regie van associate lector Wina Smeenk, CGI-pionier John Tielman en lector Jürg Thölke, een alternatieve educatieve ervaring op poten gezet: Creative Growth Experience (CGE).”
Samen met Simone Groen-Roesink en enkele onderzoekscollega’s en docenten behoort Bjorn Bouwens, manager onderwijs & onderzoek Communicatie / Ad Crossmediale Communicatie, tot de drijvende krachten achter CGE. “Het klinkt gek”, zegt Bjorn, “maar eigenlijk kregen we een soort cadeau, juist omdat onze sector in deze moeilijke tijd om oplossingen vroeg voor een andere toekomst. Ons uitgangspunt was om studievertraging zoveel mogelijk te voorkomen en kwalitatief onderwijs te blijven verzorgen. En door het over een andere boeg te gooien, bieden we nu zelfs een rijkere leeromgeving voor studenten, omdat de vragen die we beantwoorden zo actueel zijn én we ook nog eens opleidingsoverstijgend en met onderzoeksgroepen en werkveldpartners samenwerken.”
Toerisme in het (post-)coronatijdperk
Om een voorbeeld te noemen: studenten werpen zich samen met lector Ko Koens, Lab Rdam en het Urban Leisure & Tourism Lab (ULT-lab) in Amsterdam op vraagstukken rondom toerisme in het (post-)coronatijdperk. Eind mei hebben twee studententeams van het ULT-lab in dat kader een hackathon georganiseerd, waarvan ze de uitkomsten hebben gepresenteerd tijdens de LIVECAST van ‘Fair Tourism #3: Reinvent Tourism’, het programma met Pakhuis de Zwijger. Maar de CGE-projecten kunnen ook gaan om crisiscommunicatie in ziekenhuizen, circulariteit in de creatieve industrie in Haarlem (Citylab Haarlem), placemaking in de Amsterdamse Sluisbuurt waar onze nieuwe pand komt, of de IJ-pont als podium voor gemeenschapsontwikkeling (SLUISlab).
Een vergelijkbare samenwerking bestond al in Creative Growth Initiative (CGI), waarin studenten van verschillende opleidingen met werkveldpartners gezamenlijk op zoek gaan naar oplossingen voor ‘wicked problems’, complexe vraagstukken. Simone: “We konden mooi gebruik maken van onze ervaringen van CGI, maar voor CGE was een andere structuur nodig. Samen met examen-, toets-, opleidingscommissies en andere betrokkenen hebben we de zeven opleidingsOERen die we hadden met elkaar vergeleken en vanuit onze gezamenlijkheid de samenwerking opgezocht.” Bjorn: “Er zitten grote gemene delers in: iedereen leert communiceren, ondernemen en projectmanagement. Natuurlijk met een kleuring vanuit het werkveld en daarmee de opleiding.”
CGE en CGI
CGE en CGI blijven naast elkaar bestaan. Gevraagd naar het verschil tussen beide, licht Simone toe: “Bij CGI gaat het om langlopende, ingewikkelde vraagstukken waarbij een groep eventueel ook dieper op een vraagstuk in zou kunnen gaan aan de hand van de resultaten van een andere groep. CGE bevat small tot medium size project-uitdagingen, meer kort-cyclisch en op te lossen binnen 15 tot 20 EC. In beide programma’s krijgen studenten de kans om ontwerpgericht te werken, zijn ze zelf verantwoordelijk voor hun leerdoelen en zoeken ze binnen de uitdaging naar een leerweg die daar het beste bij past.”
“Als je het mij vraagt, is dit nog maar het begin”, vindt Bjorn. “Ik hoop na de zomer studenten te verwelkomen die zeggen: ‘Hier kan ik het meeste leren; dit biedt mij meer dan een reguliere stage’.” Veel collega’s delen zijn enthousiasme: “We hadden al een tijdje de ambitie om dit te doen, maar het vraagt best veel om echt los te komen van je programma. Nu was de nood natuurlijk hoog en is het in een stroomversnelling gekomen. En het leuke is: studenten en docenten zijn superenthousiast om in deze multidisciplinaire lab-gemeenschappen met elkaar samen te werken. We kunnen eigenlijk niet meer terug.”
Docenten met interesse in onderwijsvernieuwing en onderzoekers kunnen hier met elkaar ontdekken. Je mag fouten maken, we bieden een veilige omgeving om het met elkaar te laten groeien. Er ontstaat nu al een soort olievlek. Mensen melden zichzelf aan: ‘Komt er een vervolg, ik wil graag meedenken!’
Denken in mogelijkheden
Corona zorgde voor de urgentie om te veranderen, maar de noodzaak was er al. Simone: “De buitenwereld laat zien dat de behoefte aan creativiteit en flexibiliteit groter wordt. Het zou niet goed zijn als wij daar niet in mee zouden gaan. Het is de nieuwe werkelijkheid. Daarom kan een stage bij ons in zo’n lab ook heel goed. Mensen zitten niet meer met elkaar op kantoor. Los van het feit dat we elkaar heel graag weer willen zien, moeten we toch ook denken in mogelijkheden. Het is goed als we onszelf wat minder vastzetten.” Bjorn vult aan: “Als we in deze bijzondere tijd onze studenten willen faciliteren, moeten we wel buiten het eigen curriculum alleen kijken. Dan is het in één keer een stuk makkelijker. Het is ook veel zichtbaarder geworden waarom we het doen.”
Ze hebben een netwerk gebouwd om het mogelijk te maken. Bjorn: “Volgend jaar gaan we doorontwikkelen, juist ook door andere mensen toe te voegen aan de community, waarbij wij alleen ondersteunend zijn om die beweging op gang krijgen en iedere keer stappen te kunnen maken.” Simone: “Docenten met interesse in onderwijsvernieuwing en onderzoekers kunnen hier met elkaar ontdekken. Je mag fouten maken, we bieden een veilige omgeving om het met elkaar te laten groeien. Er ontstaat nu al een soort olievlek, dat is een prachtige beweging. Mensen melden zichzelf aan: ‘Komt er een vervolg, ik wil graag meedenken!’ We hopen dat we dat kunnen vasthouden. Dat zou geweldig zijn, dan hebben we een groter doel bereikt dan we voor mogelijk hadden gehouden!”