"Ik wil me richten op duurzame medicatieveiligheid. Dat is rekening houden met milieu, vergrijzing en personeelstekorten."
Hoe kunnen zorgprofessionals beter samenwerken om medicatieveiligheid duurzaam te verbeteren? In zijn lectorale rede in oktober 2024 ging Jelle Tichelaar, bijzonder lector Interprofessionele Samenwerking & Medicatieveiligheid, in op dit vraagstuk. Het bijzonder lectoraat is ingesteld bij Hogeschool Inholland in samenwerking met AmsterdamUMC.
“Voorschrijven is een complexe vaardigheid en we maken het nog complexer door er ook duurzaamheid aan toe te voegen”, stelde Jelle in zijn rede. Maar het belang ervan is volgens hem evident als je kijkt naar het milieu-impact van geneesmiddelen. Het gaat niet alleen om de significante uitstoot van broeikasgassen, maar ook om de schrikbarende vervuiling van de leefomgeving van mens en dier.
In zijn rede legde hij uit hoe zorgprofessionals beter kunnen samenwerken om medicatieveiligheid duurzaam te verbeteren. Ook besprak hij de uitdaging om het medicatiebeleid duurzamer te maken voor al het leven op onze planeet.
Heb je de lectorale rede gemist of wil je er meer over lezen? De video en de publicatie van Jelles rede volgen later.
Duurzame medicatieveiligheid vereist innovaties in het farmacotherapie-onderwijs voor (toekomstige) zorgprofessionals. Hierbij ligt de focus op interprofessioneel leren op de werkplek, zodat patiënten direct profiteren van verbeterde medicatiezorg. Ook wordt duurzaamheid geïntegreerd in het denkproces van diverse zorgverleners.
Voor kwetsbare, vooral oudere, patiënten wordt het steeds lastiger om hun weg te vinden in de medicatiezorg. Ze worden van het kastje naar de muur gestuurd en verdwalen in de zorgbureaucratie, waar niemand zijn verantwoordelijkheid lijkt te nemen voor het totale medicatiebeleid. “Om de ingewikkelde medicatievraagstukken van patiënten in de toekomst te kunnen oplossen, is het essentieel dat zorgverleners al tijdens hun opleiding op een effectieve, leuke en duurzame manier in interprofessionele teams leren samen te werken,” aldus Jelle.
Aanvullend onderzoek is nodig om de mogelijke verschillen in het redeneerproces bij verschillende soorten medicatievoorschrijvers te begrijpen. Plus de impact hiervan op het lesprogramma voor deze doelgroep. Ook moeten we onderzoeken welke interprofessionele onderwijsmethoden effectief zijn voor de medicatieveiligheid en hoe de effecten hiervan duurzaam kunnen worden verankerd. Daarnaast moet er consensus komen over de plek van duurzaamheid in het medicatiebeslisproces, naast factoren als kosten, effectiviteit en veiligheid.
