“Toen het idee om naar de Pabo te gaan eenmaal in mijn hoofd zat, is het er niet meer uit gegaan. In het derde jaar van de havo kies je een profiel en dan maak je ook allemaal testjes. Bij mij kwam daar uit dat ik iets met kinderen moest gaan doen. Toen dacht ik aan de Pabo en ben ik er informatie over gaan zoeken. Een vriendin van mijn moeder deed de opleiding in verkorte deeltijd en wat zij vertelde klonk heel erg leuk.”
“Ik ben naar open dagen gegaan. Ik wilde niet naar de Pabo in Haarlem, ik wilde naar Amsterdam. Maar op de open dag in Amsterdam keek ik naar al die gebouwen en dacht ik: nee, dit wordt het niet. Het was zo groot en het leek binnen net een ziekenhuis. Ik wilde dus toch ook een keer bij Inholland Haarlem kijken. De opleidingsmanager gaf tijdens een open dag een voorlichting en hij heeft me echt overtuigd: dit is het.”
“Op onze middelbare school hadden we een informatieavond waarop oud-scholieren kwamen vertellen over hun opleiding. Een eerstejaarsstudent van de Pabo zag dat ik wel heel enthousiast was. Ze stelde voor om een dagje mee te lopen. Toen ik dat had gedaan, heb ik me ingeschreven. Daardoor wist ik het namelijk echt zeker. Als je een dag meeloopt, zie je wat er achter de schermen gebeurt. Hoe het loopt op zo’n dag. Dat is toch anders dan wat je op de open dag ziet.”
"Op het hbo moet je veel zelfstandiger werken dan op de havo, maar het is ook leuk om dingen zelf uit te zoeken."
“Het hbo is heel anders dan de havo. In het begin dacht ik: wat ben ik aan het doen? Ik snap hier helemaal niets van, maar gelukkig was de sfeer in de klas wel gelijk erg fijn. We hielpen elkaar veel. Naarmate de weken voorbij gingen, ging het steeds beter. Er was ook goede begeleiding. Op het hbo moet je veel zelfstandiger werken dan op de havo, maar het is ook leuk om dingen zelf uit te zoeken en ik vind het prettig dat je daarin wordt losgelaten. Ik wil de opleiding graag doen, dus dan ga je er ook echt voor werken.”
“Ik weet nog niet op wat voor soort school ik later wil werken. Het speciaal onderwijs vind ik interessant. Mijn broer heeft namelijk autisme, dus door die ervaring denk ik dat het wel bij me zou kunnen passen, maar het kan ook te dichtbij komen. Daar twijfel ik dan over.”
"De band die ik met de kinderen op mijn stageschool heb gekregen, vind ik bijzonder."
“De band die ik met de kinderen op mijn stageschool heb gekregen, vind ik bijzonder. Door het vertrouwen luisteren ze ook echt naar je en krijg je de aandacht als je een les geeft. We doen ook wel vooral leukere dingen, want de lessen die ik moet geven, wijken af van het normale lesprogramma. Dat vinden ze helemaal geweldig.”
“Als je de Pabo wilt doen en wilt lesgeven, moet je wel sociaal zijn en sterk in je schoenen staan. Mijn allereerste dag vond ik ook best eng, maar toen de kinderen eenmaal naar binnen liepen, dacht ik: ben ik hier nou bang voor? De opleiding is verder superleuk. Ik vind ook de sfeer op school erg fijn. Na een half jaar had ik het gevoel dat iedereen je wel al een beetje begon te kennen. Als je op een heel grote school zit, is dat natuurlijk lastiger.”
